Le tradussion ëd Dante

Duminica, an sla «Republica» on line a l’é surtije n’antërvista ch’a l’han fame su Dante e un-a dle domande a l’era ‘n sle tradussion ëd Dante ‘nt ij nòst dialèt. Rispòsta che cheidun a darìa d’amblé, disand ch’a l’é na còsa stupida, damentre mi l’hai sërcà ‘d fé na distinsion. Ch’a sia n’afé contra lòn che Dante a pensava dle parlade locaj a-i é pròpe gnun dube, përchè chiel a l’avìa ‘n testa na lenga àuta che da gnun-e part as parlava e ch’a l’era come la pantera ch’as sent l’odor ma ‘s lassa nen ciapé. E donca sòn a veul dì che tradùe Dante ‘ncheuj ‘nt’un-a parlada local a sia da mat? Mat magara tradùe – come a l’é stàit fàit – «La Vita Nuova», ma la «Comedia» a resta na tentassion tròp fòrta, combin ch’a l’abia le soe contrindicassion. Second mi, con tut ch’a sia baravan, as peul fesse e a l’é fasse (‘dcò ‘n piemontèis). Basta mach ch’as sapia che j’arzigh a son tanti e che ij rubaton a son sempe lì ‘n broa. Sempe a-i é l’asard ch’a pòrta a la sumiarìa, veuj dì la parodìa contra veuja, ch’a tambussa e ch’a pretend. N’esercisse ch’a l’é motobin difìcil e ch’as deuv nen fesse butandse ‘n na concorensa ‘mpossìbil, ma magara për citi tochèt, ch’a peulo rese la comparision. Con tut ch’antocrìa avèj la cossiensa d‘ëndé a l’invers, ën serca ‘d cheicòs ch’a sarìa mej lassé perde. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 24 dë stèmber dël 2021

Indietro