Aldo Daverio

Spìrit rafinà, soa poesìa an piemontèis a l’é ràira e soasìa: parloma d’Aldo Daverio, che con Pacòt e ‘l moviment dij Brandé a l’é gropasse da ‘l prim moment e che con Pacòt a condividìa l’amor për la poesìa e për ij felibre mistralian. A na sta studiand costi aspet Giusep Goria. Na a Turin ël 22 ‘d mars dël 1906, a Turin a l’é mancà ‘l 24 ëd luj dël 1966. Ëdcò chiel, coma Pacòt, a l’era un fonsionari dl’anlora glorios Istituto Bancario San Paolo di Torino. Come scritor e poeta a colàbora con « Ij Brandé », peui con l’Armanach dij Brandé; a scriv për ël “Tòr” ëd Luigi Olivero; coma sòcio dël Félibrige a l’é stàit chiel a anandié ‘l proget, dël 1958, përchè a fussa butà na targa a Petrarca a Fontaine-de-Vaucluse. Sarà ij Brandé a continua a colaboré a Musicalbrandé; a “Les cahiers de l’Alpe”, arvista dl’Università ‘d Grenoble e dl’Academia dël Delfinato. Testimoniansa dl’amor për la cultura fransèisa a son ij sò travaj ‘d tradussion ëd test ëd Balzac, Flaubert, e ansema a la fomna Annette Dozon a l’edission an italian dl’euvra ‘d Pierre Teilhard de Chardin. Daverio - a scriv Clivio – a l’avìa na “preparassion coltural tut àutr che ordinaria e un sens istintiv dla msura giusta ch’a së specia sempe ant ij sò vers..”. Soa euvra, dispersa su arviste e publicassion a l’é peui stàita cuija ansema, dòp soa mòrt, da Renzo Gandolfo ch’a l’ha soagnane l’edission dël 1971, sota ‘l tìtol “Rondole”. N’edission soasìa che as treuva mach pì an Biblioteca o ant le librerìe antiquarie. d'Albina Malerba - da TurinSet ëd La Stampa dij 23 ëd luj dël 2021

Indietro