Stòria ëd Ròd

Ròd (Roddi) a l’é ‘n zolì paisòt con na bela vista ‘n sle Langhe. A l’ha ‘n castel e na bela gesia ch’as compagno e donca a l’ha soa stòria nen da pòch, ch’a fa part d’un teritòre motobin ëspecial. A Ròd – tan për dì – da vintesinch agn as ten ën premi ‘d poisìa ch’a l’ha ‘dcò na session dedicà a la poisìa ‘n piemontèis e tut ëntorn al pais na bela anfornà ‘d poisìe («Ròd, ën pais për la poisìa»). E Ròd a l’é la patria dël Gavuzzi ch’a l’é na figura fòrta dla lenga piemontèisa. Ma or, e pròpe ‘n costi dì, Ròd a l’ha soa stòria scrita (Comune di Roddi, pp. 424, s.i.p.) grassie a la colaborassion ëd n’ëstòrich coma Baldassarre Molino (ch’a l’ha già scrivù pì che na stòria dij pais dël Roé) e da n’apassionà coma Riccardo Corino, ch’a l’é ‘l diretor dla Banca d’Alba, ma pì che tut a veul esse – coma as disìa na vòta – «n’enfant du pays». Da le radis pì lontan-e a tut ël Setsent, na stòria ch’a fonza soe radis specialment ën tl’età roman-a («Rodum» sò nòm) e a riva a l’epoca dij Lum, passand për l’età ‘d mes pien-a ‘d passage e cambe ‘d sucession, coma arcòrda Francesco Panero ‘nt sò anvit a la letura. N’anteresse particolar a ven daj nòm dij pòst ch’a l’han ‘n lor la memòria dij temp, e ch’a son soens gropà a la lenga local, coma a l’ha sempe mostane da magister pare Gasca con le soe arserche. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 25 dë stèmber dël 2020

Indietro