Galitàlich ëd Sicilia

Stavòta curiosità ‘n pòch lenghistiche, ch’a ven-o da ‘n mè passage a Casalmonfrà për presenté ‘n lenghista sicilian, Salvatore C. Trovato, ch’a l’é stàit ënvità al Liceo a parlé dle paròle «galloitaliche in Sicilia», a dimostrassion che nòsta stòria a l’é stòria d’ëncontr, gent e pòpoj ch’a bogio e ch’a lasso le pianà dij pass fàit, e ch’antamno (ma fan pì rich) ij pòst doa a lasso cite ò gròsse ardità. Tan për ëmnì ‘nt l’argoment, gent ch’a son partìe dal nòrd Italia e ‘dcò dal Piemont (specialment dal Piemont meridional ch’a fa confin con la Liguria) e a son rivà ‘n Sicilia, doa a l’han portà esperiensa e paròle, ch’a son mës-ciasse a le parlade locaj. A l’é costa na lenga ch’a s’ës-ciama «sanfratellano» (dal paisòt sicilian ëd San Fratello, ‘n provincia ‘d Messina) combin che la part ënteressà a sia bin pì larga e a toca tanti pì pais ën manera pì ò meno fòrta. Paròle come «bagliolu», «busa», «cavagna», «runza» ‘nt ël sens ëd bojeul, busa (vache e cavaj), ‘d cavagn për ël pan ò për d’àut, e ‘d ronza për dì la ponta aùssa ‘d certi branch, a son paròle ch’a ven-o da nòstre part e a son intrà a fé part ëd cole parlade là. Ma chi a veubia savèjne ‘d pì, basta sërché «Parole galloitaliche in Sicilia» ‘d Salvatore C. Trovato (publicà dël 2018 a Palermo dal Centro di Studi Filologici e Linguistici Siciliani). ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 28 ëd fërvé dël 2020

Indietro