Art e mesté

Ëncontro Lino Vaudano, ch'a l'é nen mach ël titolar ëd l'oberge "Garibaldi" 'd Sistèrna d'Ast (soma tutun ënt ël teritòre dël Roé), ma a l'é 'n përsonage che për sò paìs a l'ha fàit còse pressiose, pien-e 'd sust, ëd memòria e 'd cognission. Nen mach, donca, un ch'a sa fé 'd pitansin coma ch'as deuv, giutà dai sòj ch'a l'hai da-je e a-j dan na man bin gròssa, ma un ch'a l'ha da-je a tuta la comun-a cheicòs ch'a resta për la memòria 'd tuj: 'nsima a tut, su al castel, ël musé "Arti e mestieri", ch'a regala na vista dobia: da fòra na vista ch'a gava 'l fijà, 'n belveder 'd n'evidensa ('nt le bele giornà) ch'a paga 'l viage; ma 'ndrin na stòria dla vita d'antan, dla vita paisan-a, dla vita artigian-a, dla vita dij mësté e dij travaj bin fàit. Lino am parla 'n piemontèis satì, local, e a conta j'odor, ij përfum, ij son d'un temp masnà: 'l misdabòsch, ël rabòt, ël fré, 'l feracaval, ij ciò a man, ij ciapìn, ël coram dl'ëslé, 'l fer dël saron, ch'a fasìa ij cher, e 'dcò 'l barbé, ij fracass dij tlé, e peuj fé 'l vin, la bonarda, 'l nebieul, la barbera, pa tan d'arnèis. E a la fin la realisassion d'un seugn: ën borghèt che 'n na quinzen-a d'agn a l'ha fàit nasse a neuva vita. Pogeuj, rastèj, moron, bersò, na pianta 'd favaron, na nosera, e doe tórtole ch'a rocolo con na grassia ch'a magnifica - a tuta vista - sto gran bel pòst. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 31 ëd magg dël 2019

Indietro