Balengo, Garìboja…e 473 modi di dire in piemontese

Bruno Sartore a l'é un monsù motobin serios e angagià, apassionà 'd nòsta stòria e 'd nòsta parlada: Guida turistica 'd Turin, a fa part dël Consèj Seniores dla Sità. A l'ha publicà 'd travaj sia an italian che an piemontèis, e adess a firma un lìber, për l'editor Giancarlo Zedde, galup, anteressant e amusant: "Balengo, Garìboja…e 473 modi di dire in piemontese" (pp. 56, www.zedde.com, € 10). A l'é n'arserca che Sartore a l'ha fàit për chiel ant j'ani, e che adess a smon ai letor soagnà an doe part: "Epiteti piemontesi più o meno offensivi": an ordin alfabétich da "Aqua cheta" a "Viton"; e "Modi di dire": da "a bòce fërme" a "Vive 'd lasèrte". Për ognidun a dà nen mach la tradussion an italian (nen sempre facila tant a l'é s-ciass ël sens ëd serte paròle), ma 'dcò na cita descrission. Quaiche esempi ciapà sautërland tra le pagine: aso carià dë dné (ricco e ignorante); bacan (villano, arrogante); ciaparàt (di poco valore), farlòch (chiacchierone che parla a vanvera); gërlé (sudicio); torolo (semplicione). Esse 'n piantin d'erba brusca (chi critica sempre); féjne 'n volpin (picchiare qualcuno di santa ragione); mangia set mangia disset (in famiglia uno più uno meno non fa differenza); tiréje lustre (aver pochi soldi)… e via fòrt. Na bela manera 'd lese 'n piemontèis, fesse n'onsa 'd bon sangh… e capì 'dcò chijcòs dla manera 'd rasoné sla vita e sle përson-e dij nòsti vej…che miraco a bin vardé a peul fin-a vnine a taj ancora ancheuj! d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 5 d'otóber dël 2018

Indietro