via Salvatore Viviani

Ansema a la róndola che a vòla për l'aria seren-a/con la pianta che a pen-a, con la pera che a dura…". Doi vers dël poeta Pinin Pacòt, për armarché l'importansa dl'arcòrd, dla memòria dij nòsti grand. Con le paròle e ij pensé, ma 'dcò con queicòs ch'a dura ant ël temp, e ch'a vada oltra 'l vir ëd na generassion. La pera ch'a dura: ij monument, le plache sle muraje dij Palass, ij nòm dle stra. A sò temp la Ca dë Studi Piemontèis a l'era angagiasse përchè a-i fuissa na marca ant la toponomastica turinèisa ch'a arcordèisa Renzo Gandolfo, un piemontèis che al Piemont e a soa siviltà a l'ha dedicà pensé, energie, euvre, inissiative ch'a fan scòla. E la Sità 'd Turin a l'ha dedicaje na viëtta, curta ma central, tra piassa Solferin, cors Re Umberto e via Confiensa. Donca a l'ha fane tanta gòj che la Sità 'd Seto a l'abia antitolà al "sò" poeta an piemontèis Salvatore Viviani (1920-2007), ël sotpass, davsin a l' x Pieve 'd San Pietro, ch'a buta an comunicassion 'l Borgh Neuv con 'l centro stòrich. Na bela sernia, fin-a simbòlica che a ricorderà a le generassion ch'as s'ancaden-o ant ij temp, Salvatore Viviani poeta, cantor ëd Seto, 'd soa gent, ëd soa stòria, ma 'dcò coma përson-a che sempe a l'ha angagiasse për soa sità. Adess la Sità a goerna për Viviani "un cit ricòrd, an quaich canton d'antlora". Un Canton tut për Chiel. d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 15 ëd giugn dël 2018

Indietro