Lenghe minoritarie

Al Salon dël lìber l'oma questionà 'd lenghe e 'd minoranse lenghistiche, vis a dì dl'atività che la region Piemont e 'l Consèj Regional a l'han fàit për na custion tut àut che da pòch: ten-e 'nsema tut ël mond e minca paìs. Tutun - sotlignand che la Region Piemont cheicòs a l'ha fàit - ëntocrìa arpijé 'l discors da zero. Veuj dì son: se la legislassion italian-a ('n relassion a cola dl'Euròpa) a ten nen cont dël piemontèis come lenga e parèj la Region Piemont a deuv argiré l'antrap e parlé 'd "patrimonio linguistico" për fé cheicòs an riparassion, sòn a veul dì che 'ntoca torné 'ndré e sërché 'd fé lòn ch'a l'é mai riussisse a fé. Se lenghe 'd minoransa a son mach considerà fransèis, franco-provensal, ossitan e walser, sòn a basta nen. Sicome tut a dipend da na legie sbalià, alora tornoma a propon-e na lege pì giusta. Foma 'n manera che nen mach 'l piemontèis ma tuj coj ch'a ven-o considerà dialèt a l'abio la soa brava protession e a peusso gòde dij finansiament ch'a van mach a le lenghe arconossùe. A l'é n'eror distingue a cost propòsit. Capisso le distinsion stòriche (son nen pròpe cojon), ma 'ncheuj come 'ncheuj l'oma l'òbligh ëd difende tuj ij patrimòne dla "diversità". E fel-o mach për cheidun - veuj esse bon - nen mach a va, ma a fa pròpe nen bin. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 25 ëd magg dël 2018

Indietro