Parland ëd Primo Levi |
Leso Primo Levi (torno sempe a less-lo) 'n tij di dla memòria. Leso 'l capìtol "Zinco" dël "Sistema Periodico" (gran lìber) e treuvo lòn ch'i l'hai tante vòte trovà: "Perché la ruota giri, perché la vita viva, ci vogliono le impurezze, e le impurezze delle impurezze: anche nel terreno, come è noto, se ha da essere fertile". E 'm diso: sossì a val për tut e 'dcò per le lenghe. Ij purism, la difèisa dle lenghe ch'as saro drinta 'd lor, përchè tut a l'é mai bastansa "pur" a l'é n'eror. E tute le vòte ch'im sento dì: ma che piemontèis a l'é mai 'l tò?, rëspondo ch'a l'é giusta 'l mè, col ch'i l'hai 'mprendù dai mè e col ch'i l'hai 'mprendù 'ndasand 'n sa e 'n là e tanto 'dcò da le leture dont ënt ël temp, lesand ij clàssich pì nòst, i l'hai fan-e profit. Gnanca a m'ëmbarasso j'italianism, combin ch'i pensa ch'as peussa fe-ne soens a meno, ma s'ancapita, im fass gnun scrùpol. Esagero nen, as capiss, ma gnanca penso 'd fé na dësdeuitarìa (termo ch'i ciapo da Bré përchè mi l'hai mai dovra-lo: la gran bontà dij mëssonor!). E tut ënsema im fass mè piemontèis, che da gnun-e part as parla 'n costa manera, ma che a ten cont, diso pa 'd tute, ma 'd tante manere ch'a fa part dla mia memòria lenghistica. E parèj sento ch'i fass cheicòs ch'a l'é nen pur, ma ch'a l'é mè. E sòn - bin intèis, gnun-e presunsion - am basta. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 2 ëd fërvé dël 2018 |
Indietro |