Compagnand Milo Bré

E Ti Nosgnor/…/lassa che i pòsa/ d'sora Toa man/ l'ànima mia". Con cost vers dla poesìa "Commendo spiritum" da " Breviari dl'ànima ", i l'oma salutà 'l poeta Camillo Brero, Milo Bré për ij piemontèis, un dij poeta pì avosà, un dj'òmo che 'd pì a l'han travajà për ël Piemont. Brero a l'era nà a Druent 'l 4 ëd mars dël 1926 e a l'é tornà ant ël "pensé 'd Ti, o Dé" 'l 10 ëd gené dël 2018, a Pianëssa. Dovoma a Brero nen mach paròle 'd poesìa, ma jë strument për fé marcé për ël mond e anrolesse ant la caden-a dle generassion: "La gramatica piemontèisa" (an vàire edission dal 1967 fin-a a l'ùltima, an edission italian-a), ij doi vocabolari "italiano-piemontese" e "piemontese- italiano" (an vàire edission për Il Punto -Piemonte in Bancarella), e a son mach citassion d'un travaj che da l'ancontr con ël màgister Pinin Pacòt e la Companìa dij Brandé ant ël 1946, a l'ha pì nen avù sosta. As devo a Bré la continuassion d' "Ij Brandé. Armanach ëd poesìa piemontèisa ", ël mensil "Piemontèis ancheuj", ma dzora a tut ël cadò grand dl'incantament 'd soa poesìa: da "Spluve", 1949 (con la prefassion ëd Pinin Pacòt) a "Stèile…stèilin-e" (1956), a "Breviari dl'ànima" (për la Ca dë Studi Piemontèis, soagnà da Gianrenzo P. Clivio, 1969), a "Vos ëd l'etern present" (prefassion ëd Giovanni Tesio, 2003), e tanti àutri tìtoj. Amor, bin, lus, fior, infinì, Dé, a son le paròle tëssùe ant ij sò vers, paròle arciam ch'a gropo 'l fil d'òr ëd soa esistensa, 'd soa manera 'd sente e 'd vive la poesìa e l'angage piemontèis, un valor s-ciass ch'a va dëdlà dël temp. Soa "ardità d'amor". d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 26 ëd gené dël 2018

Indietro