Poisìa regional

An costa rubrica parloma nen mach dël piemontèis e 'd piemontèis, ma pì che tut scrivoma 'n piemontèis. Scrivoma 'n piemontèis 'dcò 'd còse che s'a son nen pròpe piemontèise a fan fraternità regional. E 'ncor na còsa: parland ëd poesìa, la fraternità a l'é dritura universal. Diso sòn përchè stavòta veuj parlé dël litre ch'a son scambiasse doi poeta 'd gran valor: poeta fòrt, poeta ch'a restran ant la stòria dla poesìa, combin ch'a l'abio scrit ant ij sò "dialèt" o pròpe përchè ch'a l'han scrit ant ij sò "dialèt". Ij doi poeta a son Biagio Marin, ch'a l'ha scrivù 'n gradèis, e Franco Loi, ch'a scriv (e ciapo la scursa) ën milanèis. Ebin, ij doi a son scrivusse për quatr agn ëd litre belissime ch'a son stàite publicà da Edda Serra 'nt un lìber, "Lettere", Pisa-Roma, Fabrizio Serra Editore (pp. 168, s.i.p.). As parla 'd poesìa, ma pì che tut as parla 'd vita, d'anima, 'd silense, 'd Dé, d'interiorità, dla necessità 'd vardesse 'ndrinta, 'd fesse largh ëd cheur, ëd capì l'unità dël tut, gòj e dolor, dolor ch'a ven - e a smijrìa 'mpossìbil - da col che Marin a ciama "gaudio". Pa 'd separassion ma 'd passage, pont ch'antërso 'l vivent al vivù, la vita a la mòrt. Na letura ch'a fa 'd doi "dialetaj" doe cossiense vive 'd cola ch'as ciama - sensa confin - literatura italian-a. Ch'as ciama poesìa. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 19 ëd magg dël 2017

Indietro