Giovanni Arpino

Con tut ël bin e tuta la cossiensa, nen mach Primo Levi. 'St'agn sì a son cò ij trant'agn da la mòrt ëd Giovanni Arpino. Nen a cas mi a Ròd d'Alba, doa l'oma da chèich agn creà 'n sapel ëd poesìa, l'hai butà 'nsema con l'Associassion dël premi 'd poesìa ch'as fa tuj j'agn (Margherita Vaira president), un përcors ëd dodes vetrin-e: ses për la poesìa 'd Levi, ses për cola d'Arpino, ch'a l'ha cò scrit an piemontèis. A l'é 'n përcors ch'i l'oma inaugurà saba passà e ch'as peul visitesse fin-a a giugn. Për Levi a son dasse da fé 'n tanti. Për Arpino as dà da fé pì che tut la sità 'd Bra, la tera dla nassita e 'd j'artorn. Spassigiade literarie 'n tij pòst pì sòj, na mostra 'ntitolà "Caro Giovanni" a la "Zizzola", la "Ca dij Braidèis", e peuj pì 'n là, a dzèmber, un rëscontr su soa euvra, doa am piasrìa stavòta parlé pròpe 'd soa poesìa 'n piemontèis: un piemontèis tut sò, scrit a soa manera, doa as mosta motobin bin la virtù 'd cola parlada che Arpino a paragonava a la carn crùa. N'esercisse che podoma consideré pì marginal rispet a la sua euvra fàita 'd conte e 'd conté, ma che a lé nen sensa na soa rason precisa. Pa da dësmentié che Arpino a l'ha dësbutà a le litre pa con l'euvra ch'as dis sempe, "Sei stato felice, Giovanni", ma con "Dov'è la luce?" (1946), ch'a l'era poesìa. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 21 d'avril dël 2017

Indietro