Atualità dël Calv

I dev divlo. An coste sman-e lesend tut lòn ch’a disìo, sensa gena e sensa vërgògna (parloma nen dë stil, lòn a l’é ròba che mach na Capital a peul avèj ‘d natura) da l’àutra sponda dël Tesin, sul Salon antërnassional dël lìber ëd Turin, a l’é montame na flin-a, un magon, un fot ch’a l’é mej nen deje vos ambelessì. Ben i son piame an man le Fàule moraj d’Edoardo Ignazio Calvo (1773- 1804), ‘l poeta sivil dël Piemont, e ant soe pagine poetiche i l’hai sercà ‘d vers ch’a deisso un pòch ëd sostansa pasia a mia flin-a. I l’hai trovane doe - bele se tute a ven-o a taj a nòst cas - ch’an dan un pòch d’argioissansa, dë speransa. «Ël can e l’òss», a l’é longa e bela e a venta andess-la a lese. Sito mach j’ùltim vers: «…ma për maleur un tòch/ dl’òss ch’a rusiava a-j resta ant ël gariòt,/ piantà ‘nt la garzamela com un stòch», e la moral: «..Chërdme, che tante còse già sotrà/ arsùssito quaich vòta e pijo ‘l vòl,/ e tante, ch’un je cred già tracanà,/ a peulo peui restene un di ‘nt ël còl!». E l’àutra fàula da lese a l’é la X, «Ël Balon volant e le Grùe», da dova i sito mach la moral final: «…venta pensé che ‘d vòlte ‘l vent a varia,/ e coj ch’a son mach gonfi a fòrsa ‘d fum,/ se a-j càpita na bisa un pò contraria,/ a perdo ‘l feu da sot, e sò volum». Ma coste, cari amis, a son mach poesìe... d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 30 dë stèmber dël 2016

Indietro