Giuseppe Gastaldi

Òh sime lusente e rijente/che, nuve, pontuve, tajente,/vë slanse, mé ’d lanse/ d’assel ant ël cel […]/òh care montagne, compagne..», a son ij vers dla poesia «Sime lusente» ‘d Giuseppe Gastaldi, lesùa a magg a la Ca dë Studi Piemontèis, për festegé ij 90 ani d’un poeta che fin-a da j’Ani ’50 a l’era stàit un dij colaborador pì dausin a «Ij Brandé» ‘d Pinin Pacòt. Gatsaldi a l’era an piòta e content d’un arconossiment a na vita ‘d poesìa vivùa nen tròp a la ribalta, belavans con passion avisca e angage pontù. Ma la matin dël 30 ‘d magg a l’é tornassne për sempe a soe montagne. Giuseppe Gastaldi a l’era nà a Turin ël 27 ëd gené dël 1926; dël 1944 a l’era andàit an montagna, partigian an Val Chison, Val Varaita e Val Maira. Peui tuta na vita ‘d travaj an cola che na vòta a l’era la Stipel, con j’arsorse ant ël cheur dla famija, dla poesìa e dl’amor për la montagna. An resto dla soa vos poetica doi lìber : «Sbòss» e «Balada d’avril» (Turin, A l’ansëgna dij Brandé, 1971 e 1973); sempe an piemontèis «Un frà piemontèis martir a Dachau: padre Giuseppe Girotti» (realisà an pòche còpie për j’amis), e an italian «Giorni partigiani» (Torino, Cerriglio, 2003). Lo salutoma ant l’arcòrd d’un galantòm poeta piemontèis: che le montagne at sìo lus e për sempe «bele amìe fiorìe». d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 17 ëd giugn dël 2016

Indietro