Stantesèt sonèt ëd Giovanni Tesio

Djë «Stantesèt sonèt» ëd Giovanni Tesio, publicà ant un grassios e s-ciass librèt dla Colan-a ‘d poesìa piemontèisa moderna dla Ca dë Studi Piemontèis, i l’oma già avù ocasion ëd parlene, ma an fa gòj torneje ansima përchè a l’é un ëd coj lìber ch’a marco un temp e na stòria. Un lìber che a arpìja la vèja tradission dij sonèt, a-i gava la poèr e fasendse ‘n barbìs dle mòde con ardiman a slansa vers l’avnì la «veja» poesìa an lenga piemontèisa. «Poesia di paesaggi e di personaggi, tutti convocati dalla presenza lirica di un io che presume di sé, ma che accoglie tutto il possibile sugo dell’esistere». Për sconté ‘l piemontèis campagnin-sitadin ëd Tesio, la rima, ‘l ritm, la cadensa, la narassion ëd costi sonèt arbiciolù i soma tuti anvità vënner 6 ëd magg a 9 ore ‘d sèira, al Circolo dei Lettori, an via Bogin 9 a Turin, a la presentassion con l’Autor, Guido Davico Bonino, chi a scriv, e con ij musicista Enzo Vacca (arpa celtica e vos), Arianna Ferraudo (vos) e Maurizio Rinaldi (froja e vos). E a l’é fin-a bel che ant la Sala dle Feste dël Cìrcol dij Letor (un temp dj’Artista), as torna a sente l’arson ëd la lenga piemontèisa dj’Arrigo Frusta e ’d tuta cola combricola ‘d brava gent che ant la Tampa a passavo temp e bontemp. d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 6 ëd magg dël 2016

Indietro