Veje vie 'd Turin

Adess che ij di as fan pì longh e spassigé për la sità a dventa un piasì (gavà da j’orissi che un di se e n’àutr ëdcò a baso Turin e j’anviron) am ven gòj ‘d segnalé ij pòchi monument dedicà ai poeta piemontèis: ij «luoghi letterari» pì nòste e che a sarìa bel fé conòsse a chi miraco a l’ha gnanca mai sentije nominé. Ancaminoma dal fond ëd cors Vitòrio al canton con la leja dël Valentin (viale Virgilio), sla riva ‘d Pò, dacant a l’Arch nostran dova i trovoma ‘l bel monument al poeta pì turinèis ch’a-i sìa Nino Costa. A së spòrz la bela testa ‘d Costa, dlë scultor Andrea Campi, a smon-e ij vers dla poesìa «Nivole»: «Quand ch’a-i rivrà l’ora pi granda: l’ùltima,/ e ch’am ciamran lòn ch’i l’hai fàit ëd bel,/ mi risponderai ch’i l’hai guardà le nìvole:/ le nìvole ch’a van…travers al cel». Tre pere, «un pòch coma un mehir dl’antica religion nòstra dla tèra» (Renzo Gandolfo), con na cita targa e ‘l midajon dlë scultor Giovanni Taverna, ant un-a màndola coma un vej rampar dij Giardin Cavour, a arcòrdo l’àutr grandissim poeta dël Neuvsent piemontèis: Pinin Pacòt «ansema a la róndola che a vòla për l’aria seren-a,/con la pianta che a pen-a, con la pera che a dura». d'Albina Malerba - da TORINOsette ëd La Stampa dij 6 ëd giugn dël 2014

Indietro