Giuseppe Toppino e Castlinàud

Ël nòm ëd Giuseppe Toppino a duvrìa esse bin conossù da tuti coj che a l'han avù ocasion d'ocupesse pa mach na frisa 'd lenga piemontèisa, tant a son amportant ij sò studi dedicà a la parlada 'd Castlinàud, ant ël Roé. Toppino a Castlinàud a l'era nà dël 1887, 'l di dla candlera. Dòp un passagi 'n Seminari an Alba për studié, a l'era laureasse a Turin con Arturo Graf. Professor dë scòla, cissà dal gust për le lenghe e an particolar për soa parlada, a l'era peuì dventà lìber docent ëd "glottologia" a l'Università 'd Milan. "Distinto cattedratico" a Castlinàud a passava sempe le istà (a l'era fin-a stàit Sìndich) e "mezzo secolo prima di Nuto Revelli, se ne andava in giro a parlare con la gente facendosi raccontare indovinelli e cantare ninne nanne: rigorosamente, strettamente di uso e lingua locale". Për torneje da pensionà, dova a l'ha vivù fin-a la mòrt dël 1954. Ij sò studi, mal fé a trovesse ancheuj, su "Il dialetto di Castellinando"", dël 1913 e dël 1929, a son adess publicà ansema, con na prefassion ëd Tiziano Gaia, e mersì a l'associassion "Castrum Aynaldi", ch'a l'ha avù a disposission j'euvre originaj da la famija Toppino e l'agiut antivist dla Provincia 'd Coni e dla Fondassion Cassa di Risparmio 'd Coni. d'Albina Malerba - da TORINOsette 'd La Stampa dij 25 d'otóber dël 2013

Indietro