Gualtiero Rizzi

A son des agn che Gualtiero Rizzi a l'é 'ndas-ne 'n ponta 'd pé da San Bastian da Pò doa a l'era spostasse da Turin e ch'a l'era dventà soa patria cita. Ator, òm ëd teatro, diretor dlë Stabil, regista d'euvre piemontèise (e nen mach), da l'Alion al Gelindo al Piolet al "Coucou Bazar" ëd Dubuffet, Gualtiero Rizzi a l'é stàit n'òm dë studi dël teatro ch'a ciamava "piemontèis" (sò "Teatro di Giovanni Toselli" publicà da la Ca dë Studi Piemontèis a l'é franch un clàssich, e stoma nen a dì tuti j'àrticoj publicà an sl'arvista "Studi Piemontesi" dont a l'era na presensa bin ativa). Për noi a l'era pì che tut n'amis ch'a l'avìa tante còse da dì e da conté (dël "sò teatro, dle soe memòrie, dij sò pensé ch'a l'ero dventà 'n preghé sensa bisocarìa). A l'era sech ma generos. A l'era rude ma tënner. A l'era solitare ma a conossìa 'l mond. A l'era grand ma a l'avija decidù 'd fesse cit. A l'avìa 'd malinconìe ma a savìa rìe. A l'avija dë scat ch'a smijavo 'd nervos, ma a l'era për quaté j'emossion pì përfonde. A l'avìa cudì la fòrsa 'd j'òm ch'a san ël valor dla dignità. A l'avìa mantnù l'orgheuj (superbie gnun-e) d'esse piemontèis e ansema ecumènich. Lòn ch'a basta a fé d'un nòm n'òm. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette 'd La Stampa dij 29 ëd mars dël 2013

Indietro