Saggi minimi di storia del volgare piemontese (1970-2009)

Pare Giuliano Gasca Queirazza a l'é stàit un magister për tanti 'd noi. A l'ha mostrane da soa catedra a l'Università. A l'ha mostrane 'dcò da tante d'àutre catedre magara meno istitussionaj ma nen meno riche d'umanità. Përchè diso sòn? Diso sòn për arcordé che Pare Gasca a continua a mostene nen pòch e a parlene da na publicassion ch'a l'han cudì (për arcordelo a dòi agn da la mòrt) Alda Rossebastiano, Elena Papa, Daniela Cacia. La publicassion a s'ëntitola «Saggi minimi di storia del volgare piemontese (1970-2009)» e a l'é surtìa për le Edizioni dell'Orso 'd Lissandria (pp. 232, euro 40). Nopà 'd cheuje, coma as fa soens, ëd còse scrite «an onor» e 'd vòte gnanca tan bin pensà, ambelessì la cheujta a l'é fàita d'articoj che Pare Gasca a l'avìa publicà e ch'a l'é pì nen facil trové për tante rason. A gropé tut ël gròs interesse che Pare Gasca a l'ha sempe avù për ël piemontèis, prima e apress dël Singh-sent: ël finage ch'a spartiss col ch'a së s-ciama «volgar» da coj ch'a ven-o a ciamesse «dialet» përchè a s'anandia la stra dla lenga italian-a ch'a pìa dal toscan literare 'd Petrarca e Boccaccio. Ciamo scusa se peuss nen dì la richëssa dë sto lìber coma farìa damanca. Ma già mach chèich tìtoj a peulo basté. Da «Cose e parole di ieri e di oggi: dagli inventari quattrocenteschi della Crosà di Dronero» a «Tra ciabra e chiarivari: testimonianze antiche». Fin-a a le «Varietà dialettali del piemontese», «Documenti di piemontese del circondario di Alba», «Varietà dialettali del piemontese tra Albese e Astigiano », «Documenti del piemontese di Mondovì», «Documenti di piemontese di Casale Monferrato nel primo Ottocento », «Documenti del Vercellese del secondo Settecento e del primo Ottocento». E le tante pagine scrite «për na gramàtica dël piemontèis». Lo foma basté, combin che 'ntoca ch'i torno a parlene: 'n pò pì 'ndrinta, 'n pò pì davsin. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette ëd La Stampa dij 20 ed magg dël 2011

Indietro