«Torino a cielo alto» ëd Pier Massimo Prosio

Pier Massimo Prosio a l’é un djë studios ëd leteratura pi an piòta e documentà, an manera particolar për la leteratura italian-a an Piemont (vardé: www.piermassimoprosio.com). E da sempe ant ij sò studi e lìber (i na sitoma un për tuti, la «Guida letteraria di Torino», già publicà an diverse edission, e scopiassà da tuti) a l'ha 'dcò ocupasse dë scritor an lenga piemontèisa, tratandje «a la pari». Adess a l’é giusta surtìe n'edission motobin eleganta e rafinà che fin-a dal tìtol an fa vnì veuja 'd leslo giutà da na vesta tipogràfica pròpi grassiosa: «Torino a cielo alto» (Turin, Centro Studi Piemontesi - Ca dë Studi Piemonteis, pp.203, ill., €18; info@studipiemontesi.it; www.studipiemontesi.it). A l’é scrit an italian, ma a l'ha tante pagine ch'anteresso scritor an lenga piemontèis. A l'ha un sot-tìtol ch'a spiega ‘l contnù: «Una città in sette tempi. Eventi personaggi figure della letteratura dell’Ottocento». Set agn memorabij për la leteratura: as part dal 1804 «Nella Torino napoleonica dal Calvo a Madame de Staël», doa ij pass dedicà a Edoardo Ignazio Calvo ('dcò con tre ritrat e un quàder dël de Gubernatis, con « ..tomba dedicata al poeta Edoardo Calvo»), a son da les-se con motobin d'anteresse; e as sara con n'intrada ant ël Neuvsent «1911 - Commiato». An mes ‘l «1863 - La Torino di Travet», considerassion antorn a Vittorio Bersezio e a le «Miserie». Ma 'dcò ant j'àutri ani pijà an considerassion da Pier Massimo Prosio, coma ani emblemàtich ant la stòria literaria, a-i é pi che n'incursion ant ël piemontèis: ant ël 1821 «La plus jolie petite révolution du monde», ancontroma Carlo Pasero di Corneliano; ‘l «1836. Un anno letterato», con d'arferiment a Angelo Brofferio; ‘l «1848. Una Tori­no che non c'è stata», ij «Misteri di Torino»; ‘l 1898 «Brahms all'Esposizione», e sì i trovoma 'dcò Arrigo Frusta. Ma son mach goblòt ëd sitassion...pì che àutr n'anvit a intré ant l'euvra. Un lìber s-ciass ëd contenù, dë stòria e critica literaria, ma ch'as les con piasì, pien ëd ròbe curiose e 'd novità su Turin e ij sò scritor. Un lìber che tuti ij turinèis a dovrìo avèj, ma che a la fin, coma soens a capita, as n'argaleran ij forësté. Coma për la «Guida letteraria», a finirà che a sarà recensì sul suplement literari dël «Times», e ambelessì cica. Ma son, për noi piemontèis teste dròle, a l’é fin-a na ròba bela. d'Albina Malerba - dal Vënner ëd La Stampa dël 29 ëd gené dël 2010

Indietro