Luigi Armando Olivero |
La Vila, vis a dì Vilastlon, ant la pian-a 'd Turin, an costi ani a l'ha dasse motobin da fé për nen lassé calé la dësmentia su un fieul ëd soa tèra, drùa e gorëgn-a, ch'as peul scrivse, sensa gena 'd pié 'n bàilo, tra ij poeta pì grand e amportant dël Neuvsent an piemontèis: Luigi Armando Olivero, nà ël 2 ëd novémber dël 1909, da na famija 'd fré ch'a l'avìa ca e botega an contrà Perlino 8. An cost ani sentenari soa sità a torna a angagesse për diverse manifestassion, ch'a l'avran come moment central l'ancontr dël 30 d'otober, soagnà da l'associassion «AssOlivero», e peui pròpi ël di dël sentenari, 'l 2 novèmber, n'omagi a la tomba d'Olivé al camposanto dla Vila e l'intitolassion d'una piassa sitadin-a. Luis Olivero, dòp avèj girà tut ël mond coma giornalista e avèj portà la poesìa piemontèisa a confrontesse con cola antérnassional, e avèj passà tuta la vita a Roma (lì a l'ha fondà e dirigiù dal 1945 al 1949 l'arvista piemontèisa «Ël Tòr»), sensa perde gnanca n'onsa 'd sangh nostran, a l'é peui tornà për sempe an soa «tèra paisan-a» ant ël 1996 për arposé ant ël cit camposanto dla Vila, doa 'l silensi dla tèra e dël cel a goerno soa vos. Soa euvra poetica a l'é afidà a le edission «Roma andalusa» (1947), «Sent poesìe» (1952), «Ij faunèt» (1955), «Epicedion dij mè dódes gat mòrt» (1959), «Rondò dle masche» (1971), «Romanzie», racòlta antologica soagnà da Giovanni Tesio për la Ca dë Studi Piemontèis dël 1983; «Poesìa», sernia antologica 'd Sergio Maria Gilardino, con na cronologìa 'd Giovanni Delfino (publicà a la Vila dël 2007, da l'Associassion ch'a pòrta sò nòm). Gavà 'd coste ùltime doe, j'àutre edission as treuvo miraco gnanca pì sël mercà antiquari. Për sòn a l'é dabon un darmagi che l'euvra completa a sia nen podusse realisé, coma a l'era ant j'intension, për cost sentenari. Tutun ant ël cheur dël Piemont Luigi Olivero a resta na vos ch'a së scancela pì nen: «Piemont! Piemont! I crijo con la fòrsa/ ëd tut mè sangh e 'd tuta la mia vos./ Contra 'st mond salopard ëd luv Rabios/ tò nòm lo saro ant cheur come ant na mòrsa». L'augure a l'é che da cost sentenari as peussa pié la sbruvëtta për trové j'energie econòmiche e inteletuaj për onoré dabon Olivero, ch'a veul dì studielo e buté a disposission soa euvra soagnà con criteri sientìfich. d'Albina Malerba - dal Vënner ëd La Stampa dël 23 d'otóber dël 2009 |
Indietro |