Pinòcchio an piemontèis

«Pinocchio an piemontèis» (vis a dì 'l «Pinocchio» 'd Collodi tradot da Guido Griva) a torna, come Gelindo, ma a vinteset agn da la prima edission. A torna ant le edission Viglongo (pp. 224, euro 18), ch'a l'avìo publicalo la prima vòta dl'81. A torna arnovà sì e là, con serte àutre ilustrassion ch'a compagno cole 'd Vincenzo Nicoletti e con dë scrit bin sernù ch'a fan coron-a. Un ëd Piero Zanotto, ch'an parla dla tranten-a 'd tradussion ch'a son fasse 'd «Pinocchio» an tanti dialet o lenghe d'Italia (lombard, sardagneul, sicilian, furlan, napoletan, calabrèis, lìgur, venessian, toscan), un - sempe susnos - ëd Giovanna Spagarino Viglongo, ch'an parla dle ilustrassion «alla piemontese» (da Attilio Mussino, 'l prinse, a Giovanni Manca a Vittorio Accornero a Beppe Porcheddu a Giuseppe Nicoletti a Luigi Togliatto e via fòrt), un ëd Riccardo Massano, n'àut ch'an parla dla Turin ëd Collodi ch'a l'era stàit militar a Pinareul ant ël Regiment «Cavalleggeri di Novara» (e ant ël «Viaggio për l'Italia di Giannettino», con le blësse 'd Piassa Castel e 'd Pòrta Palass e ij Pòrti 'd Pò, a-i é fin-a na mira ch'as parla an piemontèis). Ma për ëmnì a la tradussion 'd Guido Griva, un monsù pien 'd civiltà, mancà dël '94 a otantesinch agn (a l'era stàit anleuv dël professor Monti al liceo D'Azeglio e a l'ha scrit ëdcò na satìa «Grammatica della lingua piemontese», publicà sempe da Viglongo). Sò «Pinocchio» a l'é 'n Pinocchio ch'a ten bin l'original e ch'a va an serca dle corispondense giuste, dle nuanse che 'n bel turinèis a smjja fàit për rispeté. Espression galupe, paròle ch'a son-o na frisa d'antan ma ch'a l'han (e ch'a dan) un ghëddo precis e n'intonassion genial. Gnente da stupisse (e a fa bin Giovanna Viglongo a arcordelo) che Griva a scrìvèissa che n'euvra come la soa a l'é andaje bin pì che «un mèis» për cudila. Travaj bin sislà. Travaj ch'a buta ël gigèt a lesìlo. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner ëd La Stampa dël 14 ëd novèmber dël 2008

Indietro