«Tralus ëd cel», d'Elisa Revelli Tomatis

La poesìa feminin-a as segnala ant la stòria dla leteratura an piemontèis mach con la nassita dij Brandé, vis a dì ant ël Neuvsent, ma ancheuj a conta na bela tàula 'd nòm, con ëd ponte àute coma cola 'd Bianca Dorato, ch'i l'oma pen-a arcordà da coste pagine. E a costa granda poetëssa a s'arciama an sitassion d'overtura Elisa Revelli Tomatis, che a pòch pì 'd n'an da sò prim lìber («Cheur Masnà», Mondvì 2006), a në smon adess na sconda racòlta 'd poesìe «Tralus ëd cel», presentassion ëd Remigio Bertolino, Mondvì, a l'ansëgna d'Ël Pèilo-Amici di Piazza, 2007 (pp. 143). «Na vos ch'as gionta - a scrivìa Tesio an recensend ël prim tìtol - da 'n distret ëd poesìa ch'a l'é un dij pì rich nen mach dël Piemont, ma d'Italia», col Monregalèis, dova la Elisa Revelli Tomatis a fa arferiment coltural e poétich, combin ch'a sia na a Carù e a viva a Coni. Cost bochèt ëd na sinquanten-a 'd poesìe, a conferma soa ispirassion, cola «cifra stilìstica - a scriv con bela finëssa Bertolino - basata su un afflato metafisico, su una intensa quête spirituale». «La poesia - 'ncor Bertolino - di Elisa Revelli Tomatis procede per lampi, per flash irrelati, per rilkiane epifanie, per stupori e lucori», e a riess a deurbe d'emossion bin s-ciasse, con un léssich sislà sla broa dl'anima ch'as fa pensé e sentiment dle paròle për dilo: «Sle drere dël cel/ ësperse 'nt la brasa dl'imbrunì/nòste paròle/ ch'i poma nen ëscoté,/ possà dal vent dël sò/dëdsà e dëdlà dël mar/svaporo a tissé 'l feu/ dla stèila timon. // Parèj/ squasi d'anciarm/ un triàngol ëd gòj e nostalgìa/ o tralusa ën vërtical/ al tërmol dla neut drocanta/sl'arcancel ëd n'amicissia,/ ën balansa foravìa/ da j'Alp al dëdlà dël mar» (Amisa mia lontan-a). Na vos gënita e përsonal ch'a intra a pien tìtol ant le pagine dla leteratura moderna an piemontèis. d'Albina Malerba - dal Vënner ëd La Stampa dël 4 d'avril dël 2008

Indietro