Ij cors dij giovo e dle masnà

A son pen-a finì ij cors che la Ca dë Studi Piemontèis a organisa tuti j'agn për cont ëd la Region Piemont. St'an sì a fasìa des, un bel nùmer ch'a l'ha portà bin, un nùmer riond, un ëd coj ch'a fan arpien e gòj. Lession an sà e an là për tut ël teritòre regional, da Turin a Vërsèj, da Novara a Cone, da Susa a Ivrèja, da Carmagnòla a Bra, da Bielia a Varali, e disoma mach chèicun dij pòst spatarà a macia d'eule. L'ideja ch'a passa a l'é che 'l piemontèis a deuv arsiste e vince soa mòrt che tanti bechin a dan për sicura, sonandje la passà prima dl'angonìa. Arsiste a la blaga dle lenghe pi fòrte (pa veuja d'arnieje, ma d'arsiste a tut lò ch'a pretend d'ocupé e d'invade). Miraco a l'era la fiusa d'un dij fondator dla Ca dë Studi Piemontèis, ël professor Renzo Gandolfo, un galantòm che Albina Malerba, a vint'agn da soa mòrt, a l'ha fàit conòsse daspërtut ant ij cors: un testament onorà con siensa e cossiensa d'anleva ch'a l'ha cuijne l'ardità. Ai cors 2007 (combin che già l'an passà l'abio dalo come na bela neuva) a l'han pijà part - pì che për ël passà - tanti giovo. Tanti dabon (e ëd tute età, da tërdes a trant'agn) a Alba, a Carmagnòla, a Ivrèja, an Ast, a Varal, a Novara, a Bra. Ma daspërtut. Giovo ch'as gropo a j'ansian ant un-a caden-a ch'a fa religion. A stan lì ciuto come 'd bombonin, ma vardeje a fa mnì 'l gatij dle còse bele, a fa vnì veuja 'd rije për la gòj e për la speransa an festa. A l'é 'n bel vardé. A l'é bel vardeje. A l'é come dì che 'l doman a fa pì nen por, che a l'é già sì, e ch'a buta come a la prima le barbe dle piante novele. Lor a l'han n'aria natural, a l'han la curiosità 'd provesse a 'mprende e a cudì la blëssa dle càuse che miraco a smijrìo përdùe. Cole ch'a fan ël mérit ëd magister come Pacòt, Clivio, Burat. Magister ch'a l'ha sempe vardà anans. Se minca paròla ch'a meuir a tocrìa soné le ciòche da mòrt, per minca giovo ch'as presenta ai cors ëd piemontèis tocrìa soné le ciòche a baudëtta. Contra tuti ij profeta 'd maleur, na gòj ch'a l'é n'investiment capital. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 22 ëd Giugn dël 2007

Indietro