An arcòrd d'Ines Poggetto

«Ciao, / a l'é un sospir/ l'é na carëssa. Ciao, /son l'aria che respire/son ël profum dle fior». Con costi vers d'adieu, ma ch'a l'han la promëssa dla presensa, a l'é ricordà Ines Poggetto ch'a l'ha lassà për sempe Lans, për un cel pì davsin a le montagne, pì bianch dij seugn, pì àut dla vita. Dl'Ines sìmbol dla Val 'd Lans, dl'angage civil e coltural ëd tuta na vita a l'han parlane ij giornaj e la testimoniansa 'd soa gent a l'ha armarcalo con cheur e bin. Ma noi i voroma arcordela për soa poesìa. E si i vardoma ij titoj 'd soa bibliografìa i podoma scheuvre che tut sò travaj, ij sò studi për la stòria dle soe Vaj e dla soa Lans, combin ch'a sìo stàit fàit con sust sientìfich, a son tutun un itinerari 'd poesìa 'd testimoniansa. Ines Poggetto, a scrivìa Bruno Guglielmotto Ravet ant le pàgine d'overtura dla racòlta 'd poesìe «Maestra», a l'é l'«anima intensa delle Valli di Lanzo». Slargand l'orisont ëd soe montagne a la coltura e al savèj pì àut la Poggetto a l'ha tenù bin fongà le rèis ant la memòria 'd la tèra: «Savèj, conòsse 'l mond,/ la gent./ Pèrdse ant ël cel/ e 'nteroghé le stèile,/ guardé 'n su le montagne/ e l'orisont lontan// Sente che tut a viv,/ che l'Univers a viv/ e ti, co ti 't ses lì:/ un sospir,/ ël tërmolé d'un ala,/ un cheur ch'a ciama/ e ch'a regala amor». Ant costa armonìa tra 'l cit e 'l misteri grand Ines Poggetto a l'ha guidà la coltura ant le Vaj ëd Lans. As deuvo a chila l'overtura dla Biblioteca Cìvica, 'l riordin dl'Archivi Stòrich, la costitussion dël Comità për le celebrassion dij 500 ani dël Pont dël Diau 'd Lans, la fondassion dël Centro 'd documentassion dla Resistensa e dla Storia contemporanea. «Maestra», l'oma già dilo, a l'é 'l tìtol dël sò ùltim lìber ëd poesìe (2001), përchè Ines Poggetto a l'é stàita na magistra, ch'a l'ha butà 'l cheur ëd sò savèj nen al servissi dij savant, ma al servissi 'd soa tèra. «Che còsa bela avèj un cheur ch'a canta/, avèj la poesìa andrinta j'euj, savèj cheuje le fior». A l'é 'l cadò pì pressios, col ch'as consuma nen, giòia ch'a ten anvisch ël ragg d'Or dl'arcòrd. d'Albina Malerba - dal Vënner dla Stampa dël 6 d'Avril dël 2007

Indietro