Arcordand Roberto Marra

Da coste pagine vàire vòte i l'oma parlà dle edission «Il Punto-Piemonte in Bancarella», una dle ca editriss che pì an costi ani a l'han dàit un contribù a ten-e viva la lenga e la coltura piemontèisa, a fela conòsse mersì a la librerìa 'd cors Siccardi, Piemonte in Bancarella, ma 'dcò con la presensa, con la vera «banca-rela», a fere, manifestassion, esposission, piasse, an manera 'd rivé a coj tanti che an librerìa a l'han pòch ël visse d'andeje. Daré dle quinte 'd còst travaj a j'era n'òm che ai lìber a l'ha dedicà soa euvra, soa vita: Roberto Marra, libré, editor, organisador, galantòm d'àutri temp, che ancor con tante arsorse, tanta passion, tanta gòj 'd vive, a l'ha dovù pieghé sò drapò pròpe ant l'anviaresse ëd cost 2007. Sota l'ansegna dë «Il Punto» a l'avìa publicà le poesìe 'd Dumini Badalin, tant për site un tìtol; peui quand a l'ha arlevà librerìa e edission «Piemonte in Bancarella», giontandla a soa ansegna, a l'ha fàit seurte le neuve edission dij «Vocabolari Piemontèis Italian» e «Italian Piemontèis» ëd Camillo Brero e la «Gramàtica»; j'«Armanach dij Brandé»; l'«Agenda Piemontèisa»; a l'ha arnovà e daje neuva sàiva al mensil «Piemontèis Ancheuj» dla Ca dë Studi Pinìn Pacòt; sërcand dë stra neuve për fé conòsse j'àutre edission dël Centro Studi Don Minzoni-Ca dë Studi Pacòt, ch'a stasìo un pòch stërmà da le giojere. Ma son pròpe mach citassion d'un catalogh motobin fornì, curios e anteressant. E dacant a l'angage an piemontèis, na coalera d'euvre cite e grande, popolar e pì ampegnative, fin-a a realisé le publicassion ufissiaj dl'Associassion Torino 1706-2006 për ij tërzènt ani dl'Assedi e dla Liberassion ëd Turin, masentand la librerìa drinta la mostra, ancor duverta, a la Sitadela. Goregn, fòrt, annamorà 'd sò mesté, Marra a l'era un ëd coj òm ch'a savìo travajé coma ch'as deuv (virtù bin piemontèisa). A l'avìa na preparassion da tipògrafo e l'amor për ij bej caràter, për la bela pàgina, për ij lìber bej a l'é mai mancaje. Regional e popolar a l'ero soe doe roere e sò cher a l'ha mnalo bin, sempre a nen seurte da la carzà. A bastava sentilo parlé. A l'avija n'ardiman ch'as sentìa ant un-a vos s-cëtta e drua. Pòche paròle, ma bin dite, pòche gnògne, ma na franchëssa ch'as tradìa nen. Quand ch'a l'é nen stàit bin (chiel ch'a l'avìa 'dcò 'l gust dël «bon vivant») a l'ha mai përdù la fiusa 'd podej continué soa euvra, ch'a l'era tuta soa vita, ch'a l'era tuta na vita. Për n'òm magara difìcil ma giust, a l'é difìcil dì 'd paròle giuste ch'a smijo nen forsà. Noi l'oma sërcà 'd dì le nòste con la cossìensa d'un veuid ch'as sentirà. Con Roberto Marra ël Piemont a perd nen mach n'editor an piòta, ma n'amis vajant, un piemontèis ëd marca franca. d'Albina Malerba e ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 2 ëd Fërvé dël 2007

Indietro