Ij sončt an piemontčis e le Esposission. Na manera dėsgagią 'd vardé con ironģa
Tajé tre o quat fėtin-e 'd Giapončis/ E d'autre singh almeno 'd bon Mancia,/ unije con pņ 'd Babilončis/ e con ėd Barņch, col meno conossł.// A mesa cheuita i gionte 'n pņ 'd Chinčis,/ una frisa d'Empire, bin dėstendł,/ un pņ 'd formagg gratą, Ver Olandčis/ e i-j lasse cheuse, fin ch'a spompa su.// Peui dņp lo serve 'n tąula bin bujent/ contorną con ėd magnifich biscotin/ Moresch, Rinassiment o Bisantin,// L'Assiro a-j dis nen mal sicurament/ e queich pėssion ėd Neo-Grech an general/ a compisso 'l Pudding stil Floreal». A l'é 'n sonet irņnich ėd Pare, al sčcol Arrigo Frusta, un dij poeta pģ dėsmorin ėd cola ch'a l'é staita ciamą la generassion dėl «Birichin», sicurament ėl giornal an piemontčis ch'a l'ha avł vita pģ longa. Soa vos l'oma trovala ant un lģber bin cudģ ch'a l'é nen an piemontčis, ma ch'a l'ha quaich pagina dedicą a la poesģa piemontčisa dėl moment. Ėl moment ambelessģ a l'é 'l 1902, l'agn dl'Esposission d'«arte decorativa». Ėl lģber a l'ha scrivulo Pier Luigi Bassignana e a s'ėntitola «Torino effimera» (Edission dėl Capricorno, pp. 202, euro 39,50). Pėrchč «effimera»? Pėrchč ch'a parla dle Esposission ch'a son tnusse pģ che tut a Turin (ma 'dcņ a Londra e a Paris) e ch'a son staite fąite - pėr dģ - 'd giss e 'd carta pista: struture ch'a l'han campą via apress d'avč-je dovrą. Nen prņpe tute - come a arcņrda Bassignana - pėrchč 'l borgh medieval al Valentin a ven da l'Esposission dl'84 e la Fontan-a Monumental (o dij Mčis), sempe al Valentin, a ven da l'Esposission dėl '98, cola dė sinquantenare dlė Statut ėd Carlo Albert. Ma pėr torné a Pare a n'arfėstģa vėdde che Bassignana a l'ha tenł cont ant la soa euvra dle vos ch'a l'han contribuģ a l'«aria dėl temp». Arrigo Frusta a l'avija studią al «Cicognini» 'd Prato ('l colege 'd D'Annunzio) e a la savija longa. Le soe composission ansima a le doe Esposission turinčise a l'ha peuj cuije an doi lģber. Un, publicą dal «Birichin», ėntitolą «L'Esposission dėl '98-Sonet birichin»: l'ąut, «Ij sonet dl'Esposission» - l'Esposission dėl '2 - publicą da Lattes.

ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner dla Stampa dėl 15 dė stčmber dėl 2006


Indietro