Pier Massimo Prosio e ij piemonteis. Andé 'n serca 'd Turin, sitą literaria
A-i-č d'ideje editoriaj) ch'a fan giojera e ch'a merito d'esse sostnłe. Miraco, un-a a l'é cola dla «Guida letteraria di Torino» che Pier Massimo Prosio a l'ha publicą pėr la Ca dė Studi Piemontčis (via Ottavio Revel 15, tel. 011/53.74.86), e ch'a l'é rivą a la tersa edission «ampliata e aggiornata» (pp. 254, euro 18). Prosio a l'é bin conossł perchč ch'a l'é occupasse 'd literatura piemontčisa, e 'dcņ pėrchč ch'a l'ha scrit nen pņch coma autor ėd romans.
Ma mi continuo a pensé che soe cņse pģ bele a l'abia scrivuje ant soe guide literarie: na cita geografia literaria piemontčisa dal Meleto a la Sacra 'd San Michel, na Turin ėd Gozzano da Palass Madama al Valentin, un Piemont ėd Vittorio Alfieri pņst pėr pņst, tute pubblicą da la Ca dė Studi Piemonteis e pen-a n'agn fa un bel lģber motobin documentą su la Turin ėd Tasso, Rousseau, Boswell e Sterne, Xavier dė Maistre, Stendhal, Lamartine, Champollion, Balzac, Flaubert, Nietzsche, pubblicą dal «Centro Universitario di ricerche sul viaggio in Italia» 'd Moncalé (pėr chi a volejssa sėrché 'sto volum, e-mail: cirvi@cirvi.it).
Doe parņle i-j dirģa pitņst su n'aspet che la «Guida Letteraria» a manca nen ėd cudģ: i veuj dģ la presensa 'd j'autor ch'a l'han scrivł e ch'a scrivo an piemonteis. Ambelessģ a-i son le vos d'Isler, ėd Calvo, pģ soens ėd Broferi, ch'a l'é stąit pėr Turin sal e pčiver. A-i son (pa mal) Nino Costa, che Turin a l'ha cantala an tuti ij sņ andron, e Pinin Pacņt (con ėl sņ grup dij Brandé), ch'a l'ha nen mancą d'onorela e 'd dene na misura tuta soa. Magara a-i starijo bin ėdcņ ij Viriglio, ij Solferini, Olivero, Gallina. Ma a l'é pro bel scheuvre che Prosio a dėsmentia nen Frusta (e a l'é 'n grņss mérit) e gnanca Pietracqua (e a l'é nen pņch). A-i sarģa materia pėr fesse dritura na guida mach con ij piemonteis. Tutun a sarģa nen n'ideja brilanta, pėrchč a l'é mej che j'ėscritor a stogno tuj 'nsema. Magara serti nņm a serviran pėr la quarta edission. Magara a giutran a fé la «Guida» pģ bela e pģ savorija 'd coma l'é gią.

ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner dla Stampa dėl 30 ėd giugn dėl 2006


Indietro