Për butesse nòsta lenga 'n sacòcia e amprend-la sensa tròpe dificoltà |
Chionque a l'abia avù 'l boneur d'amparé na lenga forëstera a conòss Assimil: a l'é 'l nòm ëd na Ca editris e 'd na Colan-a editoria] famosa ant ël mond për sò métod për amparé le lenghe an pressa e sensa tròpe dificoltà. A l'é donca na vera neuva nen da pòch che Assimil a l'abia publicà, prim tìtol dedicà a na lenga regional, «II piemontese in tasca», un sacociàbil ëd 224 pàgine, ch'a costa mach 9 euro e 50 («Assimil Italia», Cp 80 Chivasso Centro, nùmer tel. 011/913.19.65; fax 011/913.19.96). Autor Francesco Rubat Borel, Mauro Tosco e Vera Bertolino, ch'a dedico 'l travaj a la memòria 'd Gianrenzo P. Clivio. Un lìber ch'a l'é grassios e pressios ansema, con un ghëddo dës-ciolà fin-a da la cuvertin-a e dal formà; na guida a la conversassion sempia e genita për scheuvre la lenga piemontèisa, 'l Piemont e soa gent. Dòp na descrission linguìstica «Che cos'è il piemontese?», «I dialetti piemontesi», «Chi parla piemontese», «Le minoranze linguistiche», a-i è na cita stòria dla nòsta leteratura, peui as passa a la fonética e a la grafia për riesse a lese e a scrive; na presentassion degordìa dla gramatica, e peui la «Conversazione», la manera 'd parlé, 'd ciaciaré, 'd ciamé 'd résponde an lenga piemontèisa: presentesse, saluté, ij rapòrt uman, ij sentiment, ël temp, la gent, le person-e, dal maslé, dal tabachin, dal minusié, an cusin-a, con la gionta 'd quàiche galuparìa, la cicolata, 'l vin; an ufissi, an campagna, an vitura, an sità, e via fòrt, con le manere 'd dì pì dovrà, e parèj për tute le situassion dova «la lenga» a ven a taj. Un capìtol con na bibliografia për chi a veul savèjne 'd pì e un dissionari con doimila paròle. Tute le paròle e le frasi dël test a son compagnà da na trascrission fonética ch'a giuta a prononcé an manera giusta, e da la tradussion an italian. N'euvra ch'a vnirà a taj a chi 'l piemontèis a lo sa già, a coj tanti ch'a lo capisso ma che as geno a parlelo, a chi a l'é mach curios ëd capì chijcòs, ai dròlo an-namorà dle lenghe men spantià.
d'Albina Malerba - dal Vënner dLa Stampa dël 31 ëd mars dël 2006 |
Indietro |