Tra emigrassion, ardità e assedi dël 1706 le euvre premià ant ël concors dla Region
Nen pòch dël mèrit dla cita (esageroma nen) arnàssita dël teatro 'n piemontèis a ven da la lege 26. Ant ël quàder ëd costa lege la Region Piemont a bandiss ël Premi për n'euvra teatral ant le lenghe dël Piemont.
N'inissiativa ch'a l'ha premià d'autor gnente mal. A fé quaich nòm, Bianca Dorato, Remigio Bertolino, Silvio Viberti, Oscar Barile, Michele Bonavero. Për nen dì dij segnal ch'a son stait tanti dabon, e 'd vòte 'dcò dë scòle ch'a travajo e a sperimento che fé vive 'n tute le manere 'l piemontèis a l'é nen na custion da gnente o magara da gamej. A l'é pa 'n balin, a fortija Pacòt, e noi sërcoma 'd resiste come pudoma, fòra da tute le grame lenghe e da tuti ij nas ch'a san ëd nata (o 'd nita).
L'oma giusta sota j'euj 'l bel librèt publicà grassie a la Region Piemont da la Ca dë Studi Piemontèis (pp. 180, euro 15) ch'a cheuj tuti j'agn le euvre premià e segnalà. St'agn sì ch'a l'ha fait neuv (ma 'l des a l'é già part) a l'é rivaje a la giuria vintequatr euvre 'd tute part dël Piemont e tra coste 'l premi a l'é 'ndait {miraco për la sconda vòta) a Silvio Viberti ch'a scriv ant un-a parlada langareula, con «A r'òsto dij pescador»; mentre a son stàite segnalà tra le meritevoj «L'ardità», n'euvra d'un grup d'argentin ch'a son Orlando Pérez Manassero, Hermindo Ingaramo, Florencio Racca e Norma Brarda de Bruno, e n'àutra 'd Marco Cosso, «Sota Assedi», ch'an parla dl'Assedi 'd Turin dël 1706 (n'aniversare 'd tre secoj).
«A r'òsto dij pescador» a l'é na stòria d'emigrassion vers Genova e 'l mar: «L'ardità» a l'é na stòria d'emigrassion ant la Merica dla Pampa gringa andoa a vagabondo 'ncora ij nativ (criollos) brigant e d'indian ch'a-j spiavo; «Sota Assedi» a l'é na stòria pì sitadin-a d'un Piemont ch'a mostra soa resistensa gorëgna e soa vajantisa militar.
Tre euvre ch'an parlo 'd temp lontan sensa forsé la lenga ant un-a diression sperimental. «Iuxta propria principia» as pudrìa disse con Bernardino Telesio. Se l'argoment a l'era divers, a resta midema la mira.


ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 24 ëd fërvé dël 2006


Indietro