Na bela sernia tra Piemont e Provensa për canté le bërgere da nen dësmentijé

Piemont e Provensa. Na stòria longa e bela che Angelo Agazzani a l'ha vorsù conté a soa manera con un librèt e 'n cd antitolà «Piemonte e Provenza, omaggio alla donna nei canti popolari» (për ciamelo a basta fé riferiment a la Camerata Corale La Grangia, via Pianezza 15, Givoletto, tel. 011/994.71.00). A deje na man la Region Piemont. A produve 'l tut ël Centre Provençal Coumboscuro 'd Sergio Arneodo ch'a scriv l'introdussion. A son canson ch'a fan finagi, canson che La Grangia a canta con l'armonisassion del sò diretor-esecutor-studios, ant ël rispet dle paròle e dl'arserca (Agazzani a gionta sempe cheicòs a le canson ch'a fa canté, frut ëd tante registrassion e ëd tanti testimòni ch'a va sërchesse daspërtut, come 'n can da trifole). A-i é prima 'd tut la Coupo ch'a l'ha scrivù Mistral. Ma peuj a-i son tante canson (dissèt) ch'an parlo dla condission dle fomne: da «Guillaume se marido» a «Barb Federic» (un-a 'd cole che pì a l'han cissà Agazzani a trové de spiegassion neuve), da «Bel galant ch'a ven da Genova» a 'n clàssich che tuj a san a ment, vis a dì «La bergera»: «A l'ombrëtta dël busson/la bergera a l'é 'ndurmia». A-i é la fomna che l'òm a treuva cioca mentre ch'a torna a ca da travajé. A-i é la fija ch'a meuir perché ch'a veul nen sposé l'òm ch'a veulo feje pijé. A-i é col ch'a sposa na masnà (chi a s'arcòrda dla conta 'd Beppe Fenoglio, «La sposa bambina»?]. A-i é la bela andurmìa da dësvijé. A- i è la fija ch'a veulo nen lassé marié, ma chila a treuva 'l cavion giust. Ma a-i é 'dcò «La Pastorala» 'd Cerlogne. Pì che tut a-i é 'l prinsipi che le colture a comunico. E che 'l bel cant, a fa comunità. Piemont e Provensa ansema. Mont e pian-a per na canson sola. Patrimòne che grassie a La Grangia as dësmentia nen. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 10 ëd fërvé dël 2006

Indietro