Un mensil che da vintetre agn a resist a seurte Na muda neuva e tante còse bischin-e biscòse |
A esist da vintetre agn, ma a l'ha cambià muda, miraco, mach da doi o tre. A
l'ha sempe cudilo Camillo Brero con dë sfòrs nen da pòch e a resta chiel ël
diretor, ma l'ha passaje 'n pò 'd man a Roberto Marra (cap redator a resta
Remo Bertodatti, che con Brero a l'ha travajà tan e 'dcò a na gramàtica ch'a
l'ha mostaje 'l piemontèis a tanti ch'a son botasse an sti agn sì a
studielo). As definiss «mensil ëd poesìa e 'd coltura piemontèisa», a së
s-ciama «Piemontèis ancheuj», a l'ha n'aria dësgagià, a costa doi euro e
novanta al nùmer e chi a veul abonesse a peul felo ciamand l'editris (Centro
Studi Don Minzoni, stra 'd Seto 92, tel. 011/274.14.47, cont corent postal
19016104). Ël nùmer d'avril a l'è rich e curios. Tan për ëncaminé a-i è 'n cuvertin-a n'acrìlich su tèila 'd Vinicio Perugia, n'artista astesan ch'a viv a Vian-a e ch'a l'è sì ilustrà da na bela pagina 'd Bruno Gambarotta. E peui na poesìa motobin sërnùa për l'ocasion, «Le pere», 'd Gioann Morel, un ëd j'ùltim ch'a l'abio frequentà Pinin Pacòt, un ëd coj che Pacòt a ciamava dël sinquanta ij «giovo» dij Brandé. Ma le sëddes pagine a son tute galupe, ancaminand da l'antërvista 'd Giusep Goria a Fausto Amodei, për continué con Luisa Paglieri ch'a parla dij wàlser, «siviltà da salvé», con ij menù (galuperìa tira galuperia) 'd Tòjo Fnoj, ch'a passa da 'n disné a l'àut (peui un a sé spiega la bëdra...), con la stòria 'd Michele Ruggiero e 'd Michel dij Bonavé, con poesìe e pròse ch'a fan bombonera, con tante curiosità ch'a van da le notissie 'd Giovanna Menzio sël coco real al cit vocabolare ornitològich piemontèis ëd Remo Bertodatti pròpe gustos (da airon a zòch, un pò 'd tute le bestie nostran-e). Manca nen l'armanach ëstòrich ëd Luciano Gibelli e ij gieugh ch'a giuto a nen perde la memòria dl'infansia, e con l'infansia la nòsta veuja 'd dësmore, ch'a l'è peui cola ch'a sara i papé con la fàula genita 'd «Mama Orsa e la lun-a pien-a», a l'ansëgna dël piemontèis ant le scòle. Un bel investiment për nòst doman. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 22 d'Avril dël 2005 |
Indietro |