Aniversari, bisentenari, arcòrd e artìcoj ant l'ùltim nùmer da Calvo a Calcagno

A-i é nen pòche rason për parlé sì dl'ùltim nùmer dl'arvista "Studi Piemontesi", che la Ca dë Studi Piemontèis (via Ottavio Revel 15, tel. 011-537486, pòsta eletrònica: cspiem@libero.it) a pùblica doe vòte a l'an, un-a a Natal e l'àutra al prinsipi dl'istà. Nen pòche rason përchè as trata sempe 'd nùmer rich dë stude, d'articoj, 'd nòte, 'd notissie (un "Notissiare" ch'a conta tut o squasi tut lò che 'd cultural a-i càpita d'amportant ant ij nòsti teritòre). Nen pòche rason përchè tratandse 'd n'arvista intedisiplinar, a smon tuti j'argoment possibil (mach ch'a l'abio rigoard al Piemont come spassi geogràfich e 'ncora 'd pì mental). Nen pòche rason përchè stò nùmer a l'é motobin misurà, pien, armonios (da De Amicis a Carlo Levi, da Carlo Antonielli a Benedetto Alfieri, da Giuseppe Ossorio a Carlo Mosso, la mùsica, l'architetura, la literatura, la diplomassia). ma rason nen pòche përché ch'a l'é 'n nùmer ch'an përmet ëd parlé d'un sentenare e 'd doi arcòrd. Ël sentenare, an vrità, a l'é 'n bisentenare: dosent agn passà da la mòrt ëd Edoardo Ignazio Calvo, 'l médich giacobin ch'a l'ha rapresentà la vos drita e e giusta 'd na difèisa dël Piemont crasà da la rivolussion tradija (miraco a-i é 'dcò sì a arcordé l'afé n'artìcol ëd Pene Vidari sul "Code Civil" dij Fransèis). A l'é Pare Giuliano Gasca Queirazza, professor emérit dl'Università 'd Turin, a parlene dle canson giacobin-e dël Calvo ("L'Aurora dla Libertà Piemontèisa", "Sairà dij Piemontèis", "Passapòrt ëd j'aristocrat", "Campan-a a martel për ij Piemontèis"), butand a pòst custion ëd grafìa e d'anterpretassion. J'arcòrd a son për ël risorgimentalista Narciso Nada, ch'a pùblica sò ùltim artìcol (su "Il Marchese Ciceruacchio. Roberto d'Azeglio negli anni dal 1847 al 1849"): col ch'a l'ha scrit pòch prima 'd lassene. E për Giorgio Calcagno, che tra ij sò tanti interesse a l'ha mai dësmentià l'arvista dla Ca dë Studi. L'arcòrd, sì, a l'é sot forma 'd recension a sò ùltim lìber ëd poesìa ("Sul sentiero dei Franchi"). Gnente meno che 'n breviare e 'n testament. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 14 ëd gené dël 2005

Indietro