Gnente mal, gnente mal. Na gòj ch'a buta come 'n gich quand ch'as vëd che 'l
piemontèis a l'é bin cudì da quaidun ch'a-j veul bin. L'ùltim capìtol ëd
sossì - l'ùltima dimostrassion ëd na situassion neuva ch'a në smija 'n bel
confòrt - a l'é na cassiëtta 'd figure animà ch'a l'ha publicà l'editor
turinèis Lazzaretti, via Paolini 15 (për trovelo pì 'n pressa:
lazzarettieditore@yahoo.it) ant un-a colan-a sostenùa da la Region Piemont,
vorsùa da Laura Balocco, assessor a la Coltura dla Comun-a 'd Sangan e
cudìa, për lò ch'a l'é tradussion e trascrission an piemontèis, da Albina
Malerba, che për ij letor ëd costa nòsta rubrica a l'ha nen damanca 'd
presentassion. Còs ch'a-i é drinta stà cassiëtta ch'a smijrìa fàita, sì për
le masnà, ma 'dcò përchè ij grand a peusso dësmoresse? A-i é 'n cit
patrimòni dla favolìstica ch'à l'ha fàit la gòj 'd quand ch'i l'ero gognin.
La stòria, come tute le stòrie ch'as rispetavo, a ancaminava parèj: "La
stòria a l'é bela, a fa piasì contela ... veusto ch'it la conta?" 'N bel
torment quand c'an disìo parèj. Tutun la maravija a la fin a rivava. Belessì
a ancamin-a a la stessa manera e trovomo tre storiëtte bele bele da vardé e
sclinte sclinte da sente (vos fiamenga 'd Mario Brusa). Le fàule a son tre:
"Ël brut aniòt", "Scufiëtta rossa", "La supa 'd pere". Le prime doe a son
bin avosà (ma lasseme dì che col "capuss" traduvù "scufiëtta" a l'é na
trovada marca leon) e stoma nen a sotligneje. La tersa a l'é 'n pç meno
conossùa ma a l'é motobin galupa. A l'é la conta bastansa malissiosa 'd tre
soldà ch'as pijo l'arvangia sl'avarissia d'un pais cusinand na supa 'd pere.
Miraco, përchè gnun a dubita 'd n'operassion ch'a l'é nen da ciochè cit, 'l
librèt ch'a compagna la cassëtta a l'é scrit an piemontèis, fransèis e
inglèis. Për l'italian a-i é 'n glossari, un vocabolari essensial ch'a serv
a gavesse da j'antrap pì gròss. Na preuva? "Ël brut aniòt" a fa an fransèis
"Le vilain petit canard" e an inglèis "The Ugly duckling". Già na manera për
fesse euj e orije. Le lenghe, an giugand, a s'amprendo 'dcò parèj.
ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dLa Stampa dël 7 ëd Fërvé 2003